Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>gansch gerust te stellen en daar in de herberg te houden, tot alles was geeindigd.</p>
<p>Zij vertelde dan aan Paul's moeder dat die geweerschoten veroorzaakt waren door een gevecht, dat tot voordeel der Belgen afgeloopen was, die een aanval op eene sterke stelling in de nabijheid der stad, met voordeel hadden afgeslagen.</p>
<p>Die tijding verminderde een weinig de onrust van mevrouw Van Acken, maar niet haren zucht om Leuven te zien en hare kinderen op te zoeken.</p>
<p>Ziende dat alle pogingen om haar voor eenige dagen in de afspanning te houden onmogelijk waren ,verzocht Grietje haar te wachten tot 's anderendags, daar de nacht weldra vallen zou en in zulk een tijd, nabij een slagveld, de wegen zeer onveilig waren.</p>
<p>Mevrouw Van Acken stemde hierin toe, alhoewel niet tegenzin en het vertrek werd voor 's morgends vroeg besloten.</p>
<p>Die nacht, waarin van tijd tottijd geweer- en kanonschoten gelost werden, schonk weinig rust aan de zieke; slechts rond 2 uren viel zij in een lichten slaap, onder de vermoeienis bezwijkende.</p>
<p>'s Anderendags om 5 ure was mevrouw Van Acken reeds gereed. Niet natuurlijke kracht,maar koorts en hoop hielden haar recht; die nacht, ondanks al zijne treurige wisselvalligheden, had haar nogthans eenige rust geschonken en haar wat sterker gemaakt.</p>
<p>In een afzonderlijk rijtuig, aan de bewoners der afspanning behoorende, had zij plaats genomen ; door den nog wat ziekelijken toestand van mevrouw Van Acken had het slechts een lichten draf genomen, om door het schokken haar niet te ontstellen.</p>
<p>Een groot half uur later bevond zij zich te Leuven.</p>
<p>Het gevecht was reeds begonnen. Vervaarlijke losbrandingen, die de stad deden dreunen en de ruiten van menige</p>
</text>
|