Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>handelen onder de voogdijschap van een prins van Oranje als van een Willem van Nassau. 'lij handelde dus heel verstandig en goed met voor zijn lijf te zorgen en te loopen, maar toch moet ik zeggen, dat Zijne vlucht minder laf was dan die zijns vaders, eenige Weken te voren. Kon hij niets doen, de oude kon en moest zeoveel te meer verrichten. En daarenboven, hij, de prins, heeft in het a,anhooren der klachten, in het onderhandelen niet de burgers, in het plechtig verklaren als verdediger der Belgen op te treden de ongenade waarin hij bij zijn vader sedert dien gevallen is, doet ons gelooven dat hij zijn Woord heeft gehouden getoond, of te wel beter te zijn van karakter of meer politiek doorzicht te bezitten dan zijn vader. Volgens mij is het alle twee een beetje waar. De prins vertrokken, bleef Brussel in angstige verwachting. „Kening Willem scheen toch iets te willen doen, want den "September kwam in de hoofdstad hetbericht dat de minister Van Maanen ontslagen was. Deze afzetting die eenige maanden te voren met vreugde, gezang en algemeene verlichting in gansch het land onthaald 2" Zijn geworden, liet de bevolking thans koel. liet was te laat. Met het stijgen der smarten, van het rechtsgevoel en het bewustzijn van macht waren de eischen gestegen. Het volk moest thans meer hebben. En om op den G September denzelfden geestdrift te verwekken, die twee maanden te voren het ontslag van Van Maanen zou hebben doen ontstaan, had koning Willem zelf van zijne rechten op gie moeten afzien. In woelige tijden groeien de gedachten e ei eischen als de planten bij het vallen van een voedzamen regen.</p>
<p>.Ziet gij goed, mijne vrienden, dat de omwenteling eerst in de geesten was ontstaan, alvorens zij in de straten, I,lllet woest geschreeuw en geweergekletter uitbrak. Onthoudt "et goed. Zoolang het volk niet bewust is van wat het wil en</p>
</text>
|