Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>die zingend de stad doortrokken, zo ó steeg -•en stond den haat tegen den vreemdeling. De 25 Oogst was een beslissende dag. In den schouwburg werd het beroemd zangstuk, La Illuette de Portici (De Stomme van Portici) opgevoerd. Dit meesterlijk treurspel, waarin de Opstand der Siciliaansche visschers tegen de Spaansche heerchaPpij krachtig geschetst en gehuldigd wordt (i), de medeslepende en bezielende muziek die Aubert er heeft weten op te scheppen, werkten elektriseerend op de aanhoorders. Vrienden, ik was in de zaal; nooit van mijn leven zal ik nog ZO o iets bijwonen. Wanneer in het tweede bedrijf Masaniello en Pietro hun heldenzang : Antour sacré de la patrie (2) aanhieven, was het stil in de zaal; men hoorde geen adem. De eerste en sombere toonen van dit lied drongen in aller harten, de verontwaardiging door de herinnering aan de geleden smart daar doende groeien, de lijdenssnaren van iederen aanhoorder doende trillen. Het was stil, doodstil als voor een vreeselijk onweder. Doch langzaam kwam er beweging door het medevoerende der muziek veroorzaakt. Toen de beide zangers, die ook ten volle onder den indruk der</p>
<p>(I) Echter 'neonen wij dat het vergeven van Masaniello door zijn vroegeren Inedestrijder geschiedkundig en in der waarheid valsch is. DE SCHRIJVER. (2) Ziehier dien zang : Plut(it mourir que rester misérable, Pour un esclave y a-t-il du danger ? Tombe le jong qui nous accable Et sous nos coups périsse l'étranger. Arnour sacré de la patrie liends nous l'audace et la fierté, A mon pays je dofs la vie,</p>
<p>11 me devra sa liberté. Ziehier de vertaling • v Liever te sterven dan ellendeling te blijven, Is er gevaar voor eenen slaaf? 41,1re het juk dat ons verdrukt lin onder onze slagen bezwijke den vreemdeling. "eilige ,er liefde voor het vaderland Schenkt ons de stoutheid en de fierheid u„ Aan mijn land moet ik het leven Het zal aan mij zijne vrijheid verschuldigd zijn.</p>
</text>
|