| Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Nog altijd mompelend en kokend van verontwaardiging verliet de generaal zijne tent, om zich aan het hoofd zijner troepen te plaatsen. Weinig tijds nadien -verliet de voorwacht des Scheldelegers zijne voordeelige plaats. Alvorens af te trekken, keerden twee mannen nog eens het hoofd om naar den kant waar de Hollanders gelegerd waren, als menschen die een gelukkig oord verlaten en het voor de laaste maal groeten en willen aanschouwen. Deze twee mannen waren : generaal Niellon en André.</p>
<p>Met gezwinden pas, in het midden van den nacht, trad de legerafdeeling van 'generaal Niellon voort en had weldra gansch het Scheldeleger bereikt.</p>
<p>Nauwelijks kwam het bericht dat men het leger van Tieken genaderd was, of generaal Niellon begaf zich bij zijn overste Tieken, om de rede dezer zonderlinge en plotselinge verandering van taktiek te vernemen.</p>
<p>Niellon vond de Tieken in zijn hoofdkwartier, bezig eene nieuwe dépéche van den minister van oorlog te lezen.</p>
<p>Op-de vraag van Niellon naar de rede dezer verandering, Overhandigde hij hem het ministerieel bevel.</p>
<p>De lezing ervan had op het gemoed des generaals denzelfden invloed als die van het in zijne tent ontvangen bevel, doch voor de Tieken bedwong hij Zijne gramschap niet.</p>
<p>Niellon, door verontwaardiging, toorn en wantrouwen geschokt, viel in hevige bewoordingen tegen de opstellers der bevelen en de leiders van den krijgstocht uit.</p>
<p>Niellon noemde dien aftocht een schandelijk verraad en weigerde volkomen er aan te gehoorzamen.</p>
<p>Generaal de Tieken die, even als Daine, de slaafsche gehoorzaamheid in persoon was, wilde van dit gedacht niet "eten en eischte de stipte uitvoering der gegevene bevelen.</p>
<p>Het verschil van denkwijze, dat in den beginne de beide legeroversten tot een warmen redetwist had vervoerd, gaf Weldra aanleiding tot een hevigen twist.</p>
</text>
|
