| Full text |
onze periode, in de eerste jaren die er op volgen, dat de lijn-
waadhandel te Antwerpen een groote vlucht neemt.
De Haringhandel. — Blijft de haringhandel die ook met
bewerking verbonden is. De haring wordt hier gedroogd en
« gepakt».
te
Tot in 1417 lag de stapel van den haring komende van de
zee, «buiten St-Janspoort». Het toenemen van het haring:
rooken of -drogen en van den haringhandel bracht in No-
vember 1417 het verleggen mede van den «stapel» van den
haring naar de Holenvliet in Kraaiwijk, welke vliet weldra
de Haringvliet zal heeten. Beide de zijden van deze vliet
werden door den haringstapel ingenomen (1).
De schepen die den verschen haring, den korfharing, aan-
brachten heetten korvers en er worden accijnsbedienden door
de stad aangesteld om de hoeveelheden aangebrachten haring
meten : de roeden in de korvers.
Reeds in den tijd van den haringstapel buiten de St-Jans-
poort had de stad twee keurmeesters van den haring. In het
begin der XVde eeuw kwamen er vier. Hen stadsordonnantie
die de taak van de keurmeesters regelt, laat ons terzelfder-
tijd ook iets meer vernemen omtrent den haringhandel. Zie-
hier de belangrijkste punten er uit:
«Zoo wat haring binnen Antwerpen komt ongepakt,
die vol en zoet is, dien zal men pakken als volle, zoete
haring, naar het de goede mannen door de stad daartoe
gesteld goed en oorboorlijk dunken zal, en dien haring
zal men alzulk teeken geven als men goeden haring
schuldig is te geven.
Item zoo wat tonharing die garst is (2), binnen Ant-
werpen komt, dat men dien pakken zal als garsten ha-
ring en dien zal men geen teeken geven.
(1) Oud register metten Berderen, fe 43:
(2) Garst of garstig ransig.
? |
