Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>ongezond maken. Neen , lieve lezeres, denkt niet aan dit alles; maar stelt u eene kamer voor waarvan de vloer zoo zuiver Wit is, dat men schrikt er den voet op te zetten en er bijna niets tegen zou hebben hem als telloor voor een sappig beafstuk te doen dienen; beeldt u eene plaats in waarvan de stoelen, tafel, enz., zoo regelmatig zijn geplaatst als de soldaten in een bataillon , waarvan de potten en pannen, alles enfin, dat moet en kan gekuischt worden, blinken gelijk een Spiegel en zoo zuiver zijn als een oog; eene kamer, waar men tienmaal meer en met breeder borst ademt dan elders, als om de frissche, zuivere, weldoende lucht, als om het innerlijke genoegen dat zulk een schouwspel u verschaft, te enmagasiweren, om er lang, heel lang van te kunnen genieten. De bejaarde man en het jonge meisje glansden van netheid; Zij had een lief mutsken op het hoofd, zoo wit als sneeuw, een kraagje om den hals, dat in zuiverheid het mutsken geleek als twee druppels water aan elkander, en een wollen halsdoek, bleek grijs geverwd, dat in niets voor muts en kraag moest ten onderdoen, over de schouders. Een eenvoudige rok beschutte haar tegen de konde, die zij nogthans op dit oogenblik niet erg te vreezen had, want het vuur klapperde dapper in den haard en werd steeds aangestookt door den bejaarden man, die in het leven, in het spelen des vuurs om ons aldus uit te drukken, in de heen en weêr sPringende vonken afleiding scheen te zoeken voor grooten kommer en verdriet, waarvan zijn pijnlijk getrokken gelaat de sporen droeg. Grietje, zoo was de naam der jonge maagd, bezat die bevallige schoonheid der Hollandse,he meisjes, welke als het middelpunt zijn tusschen de stroeve, pedante Engelsche vrouwen, tusschen de droomzieke D uitschen, en de wat vurige, steeds tot huppelen geneigd schijnende Fransche schoonen. De weinige jaren die zij in Vlaanderen had doorgebracht, de aanraking met onze burgerwereld, die iets van de Fransche in zich draagt, waren voldoencb geweest om het eenigszins</p>
</text>
|