| Full text |
OOGENTROOST.
UIT DE INLEIDING,
Daar zijn goê predikers, die met gezonde monden
Bekwame meesters zijn tot ongevoelde wonden,
Stuurlieden op het strand, die vrienden in dea nood
Gerust en zorgeloos vermanen tot den dood.
Van deze ben ik geen : uw lijden is mijn pijn.
Doch wilt gij met mij gaan ea wandelen door 't slijk
Der wereld vuile straat, ziet wat wij ongelijk
Meer blinden, meer en ongenezelijker blinden
Dan wij zijn, bij den weg schier blindlings zullen vinden,
Mij maalt een lange lijst van blinden in het hoofd,
Zij moeten er eens uiten, zoo gij mij gelooft,
Wij zullen valken zijn en hebben arendsoogen
Bn zeggen : God zij dank, die ons in zijn meedoogen
Maar een oog EN ontnam en beide nemen mocht.
DE GIERIGAARS.
1 De gierigaards zijn blind : zij zien maar door hun beurs
Die dik en duister is; en geeft han eens wat keurs
Van wijs en ongeleerd : zij weten 't niet te scheiden;
Van vroom en deugdeloos : de rijkste wint van beiden;
s Van schoon en van mismaakt : zij zijn voor ‘t rijkste beest;
Van boten van beleefd; de rijkste weegt hun meest;
Van nuten vam onnut, van onêel en van adel :
Zij keuren 't beste paard naar den verguldsten zadel.
Zij kennen vriend noch maag door 't blikken van de winst.
ro Hun brillen zijn van tien ten honderd, voor het minst.
Zij leenen niet ; dat’s schâ, zij handlen : dat's eerlijk,
Zij stelen niet, dat's schand, zij woekeren : dat’s heerlijk.
Zij liegen niet : dat's zond’, zij zeggen rond en klaar:
Daar moet gewonnen zijn, God geef’ op wien of waar.
? |
