Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Twee uren nadien, stak Baekeland liet schnifeling rond de huizen waer zyne roovers in woonden. Uit alle deuren kwam er haestiglyk een man gesprongen om te zien wie riep en waer men riep. Als zy den kapitein zagen staen, liepen zy by hem, en in vyf minuten tyds was er geheel de bende. Byßooze, het niannevolk alleene, zei Baekeland; ik trakteere van dage. Dat liet zich geen tweemael zeggen; men sprong binnen in het aengeduide hutteken, greep achter stoelen en schaerde zich rond eene tafel waer bier en glazen opgezet wierden. Eerst en vooral moet ik u spreken, zei de kapitein; 't is raer dat ik ii byeen roepe om anders dan goed nieuws te verkondigen; maer nu toch kom ik met slechte maren. Hoe ! hoe! riepen al die monden. En geheele slechte, hernam hy; misschien is het voor den laetsten keer dat wy hier al te samen zitten. Nog een verrader, misschien ! riep Kano. In tegendeel, vriend. Wat is er dan? Ik geef uitleg : gy weet, niet waer? dat ik ii over tyd sprak van zekere manpen te peerde, die in de groote steden liggen om de dieveryen en de moorden te beletten of te straffen? Hé wel, die mannen zitten achter ons, en uit neerst, zulde ! Laet ze maer komen ! schreeuwde een vreede kerel! Neen, neen! en laet ze niet komen : en om regtuit te spreken, wy moeten ons hier geheel met den eersten van kante maken en korten voor de vlage : want het is nu met Franschmans dat wy gaen te doen hebben, en ik ken dat volk. Gelooft my : blyven wy hier in den busch nestelen, wy kunnen hun niet ontsnappen; zy zyn al te slim en al te stout. -- En waer naer toe? vroeg de oude Kano. Dat ware voor my tweemael verhuizen in korten tyd ! Daerom heb ik ii hier byeengeroepen ; dat elk zyn gedacht zegge, hier is het myne : tot nu toe, hebben wy ongevonden en ongehinderd in dezen uitgestrekten busch kunnen blyven, schoon men onze schuilplaets kende. 'T is om dat er geen bestuer in ons land was, en dat men benouwd genoeg was van de fransche brigands om de vlaemsche te laten loopen. Maer nu, gy moet weten, de Franschen zyn hier geheel en gansch meester en zy leggen het geheel wel aen om meester te blyven; de wetten bestaen en zy doen ze uitvoeren. De dieven hebben te vlugten voor de gendarms, en de gendarms liggen al in Rousselaere, dat niet geheel verre van hier meer en is. Over twee uren nog heb ik tegen hun gesproken, te'Staden op de plaetse, waer zy inlichtingen komen vragen zyn nopens my en nopens u; ik peize zelfs dat ik verkend ben geweest door enen Stadenaer, maer gelnkkiglyk ben ik aen tyds gevlugt en ontsnapt. Ware het myn doen alleene, weet gy wat ik u raden zou? Van den busch te verlaten en te gaen leven 'lyk andere menschen in de wyde wereld, niet vrouwe en kinders.</p>
<p>DE GENDARMEN.</p>
</text>
|