Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Doet open, wilt gy blyven leven : vechten en kan u niet helpen, wy zyn met veertien. Dry minuten om u te beraden en te antwoorden! Om de liefde Gods en doet niet open, riep Angela; kwestie en gaet er ons niet iemand komen helpen. De twee mannemenschen stonden daer : de eene nedergebogen en met zynen eene knie op de borst van den ommegesmeten jongeling; de andere digte by de deure met zyn geweer in de handen. Zy bezagen malkander,'lyk om te vragen wat zy gingen doen. Hé wel, zei de verste, gaet gy open doen? Open of niet, 't is al gelyk ons laetste, antwoordde hy. Laet ze dan gewerden. Dat het niet en ware van dezen kerel hier! en hy schuddede den jongen. Is het effen? schreeuwde dezelfde stemme van buiten. Wy zyn wel gewapend, antwoordde degene die by de deure stond; de eerste van ti die binnenkomt, valt dood. Zoo, gy doet niet open? Zy zullen onze geweerscheuten hooren tot in het gebuerte. Baekeland en had zeker zoo verre niet gepeisd; niemand en roerde nog buiten, maer men hoorde de moordenaers stillekens vezelen, en lyk beraedslagen of zy gingen voort doen of weggaen. Maer 't en duerele niet lange; al met eenen keer, en toen het de inwooners byna minst peisden, vier mannen grepen een zwaer stuk hout dat zy op 't hof vinden liggen hadden, zwaeiden het een, twee, drymael over en weer en gaven er zoo geweldig eenen schok me C,‘ tegen de deure, dat zy met den eersten al krakende invloog en te midden den vloer ging vallen. De man, die achter de deure stond, alzoo op het onvoorziens genomen, was getroffen door het hout, hy viel neder; zyn geweer° sprong af, maer de scheute ging met eenen geweldigen bruisch zich vermaken in de planken van den zolder, en geen een van de moordenaers va S gekwetst noch gehinderd. De veertien zwarte mannen sprongen binnen. Baekeland was vooren op, en in eenen wenk, had hy een der wakers vastgegrepen en in den grond doen rollen; de andere lag nog uitgestrekt op den vloer, geheel bedwelmd door zynen val en het losbranden van zyn roer.. De. vrouwen, eerder dood dan, nog levende, kermden jammerlyk, en smeekten om genade by twee mooren die toegesprongen waren. Zeere, twee mannen naer buiten ! riep Baekeland, om te zien of het gedruis niemand zal doen komen. En hier kort te maken ! Twee moordenaers vlogen naer buiten, en de andere. bleven wachten naer de bevelen van den kapitein. Bindt deze twee kerels sterk met koorden vast, by handen en voeten, Zei ;en gy daer, dochters, en vreest niet, maer ook en schreeuwt niet; op die voorwaerde en zal er ti geen leed geschieden. Het. bevel van den hoofdman wierd uitgevoerd. De twee gebuers lieten zich binden zonder spreken en zonder roeren; zy wisten wel dat de wederstand niet helpen kon, en hadden nu hope van het leven te behouden, indien zy de roovers lieten gewerden. Men trok ze in eenen hoek van het huis, en een van de bende bleef er by stuit.</p>
<p>6CHRIKKOLYKg NACHT.</p>
</text>
|