Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Hy is stom, peis ik, zei er een van de mannen; er zal geen middel zyn om er iets van te weten. Hoe ! maer zou 't geen jongen zyn, die hier zich verdoken heeft om van den nacht de deure open te doen voor de moordenaers? zei Angela. Het ware mogelyk, zei de gebuer, gissingen maken en kryschen en kan hier nogtans niet helpen, wy moeten pelzen op voorzorgen en verdediging. Komt, wy gaen er meê in huis, de deuren en vensters verzekeren, en by den kerel blyven om te zien wat er gaet gebeuren. Zy. grepen den jongen by den arm, sleepten hem van de voute, en kwamen in de keuken; hy bleef altyd even sprakeloos. Het was tusschen tien en elven. Buiten en hoorde men niets, en niemand peisde er op om te gaen zien; kwestie hadden zy gedurfd ! Na dat al de sloten en de grendels en de schuiven waren verzekerd geweest, de vier persoonen kropen rond den heerd, en de jongen wierd in den hoek gesteken. Zy spraken niet, allen beefden en waren in afwachting. Intusschentyd moeten wy op onze stappen wederkeeren,.en den lezer zeggen wat er door de moordenaers binst den voorgaenden nacht beslist was geweest. Baekeland, volgens den raed door Kano hem gegeven, had vaste besloten van tusschen den dyssendag en den woensdag by de kinders Kloosters te gaen stelen. Ten. dien einde, had hy zyn volk doen byeenroepen den maendag nacht; wy hebben twee zyner boden in den Slinger vinden zitten, die om Lieven en zynen vader gekomen waren. Hetgene Pier Kloosters van hunne samensprake gehoord had, of kon gehoord hebben, wekte de roovers ongerust, en kon geheel het plan van den aenslag doen veranderen. In 't eerste, de twee moordenaers, die den Stadenaer den weg afgelegd en kortgezet hadden, meenden alles te verduiken voor den hoofdman; maer zy moesten reden geven van Kano's afwezigheid in da rooversvergadering, en zy bragten alles uit. Gelukkiglyk was de kapitein wel gezind; de dood van schuwe Pier had zyne zwaermoedigheid weggenomen, en by was lyk minzamer dan ooit. Toen hy vernam dat zyne twee mannen byna verraden waren geweest in den Slinger, en dat alles zoo wel uitgevallen was, bofte hy eerst met het besluit dat zy genomen hadden van den verdachten Kloosters kort te zetten. Die voorval, zei hy, moet in 't geheeie myn plan niet doen veranderen. Ik weet het wel, geheel het dorp zal van dage in rep en roer staen; men gaet klappen en raden zonder van iets te weten, maa niemand en zal pelzen op zoo vele stoutmoedigheid, en dat wy den volgenden nacht reeds achter hunne munte durven gaen. Zoo dan, 't avond met het slag van den tien, allen aen den hoek van den bitse!' te zyn, ik zal er ook komen; vele wapens en hebt gy niet poodig, want ik verbiede strengelyk, om groote reden, van iemand te vermoorden. Ik zal daer voor zorgen. Dezelfde mannen, die er aen gewend zyn, moeten, van zoohaest het donker is, rond het hof liggen om te zien wie er in of jiit gaet, en het ons komen zeggen; Lieven en Karlo, die in dat buis niet</p>
<p>SCBRIKKELYKE NACHT.</p>
</text>
|