Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>verklaart dat hij een aardsche incarnatie is van God den Vader en een kleinen dorren Siciliaan, die door zijn volgelingen voor de uitgesproken manifestatie van den heiligen Geest gehouden wordt.</p>
<p>Maar de conversatie van deze vijf goden heeft mij niet het minste profijt gebracht. De levende Boeddha is een oude dronkaard die alleen maar, tusschen de eene roes en de andere, de beroemde tibetaansche formule herhaalt : om mani padme, Hum! Krishnamurti heeft zich beperkt tot het uiteenzetten op hiëratischen toon en in slecht engelsch, van verschillende verwarde theorieën welke men reeds in de boeken van Mevr. Blavatsky aantreft de mugik weigerde te spreken omdat een of andere heilige duif hem niet overschaduwde de siciliaan beperkte zich tot het voordragen van enkele zijner zonderlinge gedichten en wat de franschman betreft, hij deed niets anders dan de gemeenplaatsen der protestantsche sekten, die de komst van den Heiligen Geest verwachten, uit te kramen.</p>
<p>Na een week tijdverlies en verveling besloot ik de vijf levende goden naar hun land terug te zenden. En ofschoon ik geen dollars en geen geduld gespaard heb, heb ik nog steeds geen godsdienst die me past, en tot op heden slaagde ik er niet in te weten, welke godheid mij het best bevallen zal. Als ik eens, den een of anderen dag den godsdienst mijner moeder aannam, dien der Maori ? Zou het niet mogelijk zijn dat Atua en Tangaroa ten slotte de ware goden zijn die ik zoek? »</p>
<p>Hoe vaak, onder 't lezen van 't papiniaansch ceuvre, wordt de herinnering gewekt aan dien anderen, nog ontzaglijker florentijn : Dante! Hoe zou het beeld van dien genialen stadsgenoot, Papini, niet steeds vóór oogen staan! Bewondering, schier of morgen, naar uiting dringend in een boek over den grooten gefolterde. Maar is men over Dante sinds lang niet uitgepraat? Vraag liever, of er een geniaal kunstenaar is, die niet, telkens weer, door de eeuwen heen,</p>
</text>
|