Full text |
hê-hê-hé-hê-hê!l En wat wou je nou fan me wete, kwasie-geleerd
snuetertje? Es ’t op ’t gebied fan medische wetenschap, botanie,
sociologie of bèllettrie, dat je me komd interpelleeren?... » Foruet
sjeneer je niet! De nederige werreksman is fan alles op de hoogte... .«
Daarna kwam de bluf: »O! Studeere, dat is me lust emme lewe.
O, ’k hou zoofeel fan de wetenschap: Mijn liefste studie, dat is de
geschiedenes of historie. Wat je daar niet uet kan leere, ’k verzeker
je, mijn kop staat d’r stil fan. Dàr, wat zeg je fan dat boekie hier ?
De eerste proewe fan historisch materialesme: »De klassekamp in
Frankrijk«. Zie-je, daar heb ik ower gezwoegd om dat door te
werreke. Overal staan kruessies en streepies. Maar ’t is de moeite
waard, ik verzeker je: ’n Prach’werk. En dan hier, de geschiedenis
fan de Reformatie of Herforming. Daar ken je nou eigelijk uet
leere, hoe de ambachtsgezelle zich in die tijd liette bedotte. ’t Is
me goddomme ’n heele bijbel. Ja, zonder folharding kom je d'r niet.
O, ’k heb hier zoo'’n prachtige plaats angeteekend. ’t Is in 't
Latijnsch, maar dat fersta jij natuurlijk beter as ik... Hier: de
geschiedenis of historie fan de Guldesporeslag. O, dad is me ’n
tijdje geweest! Daar het zich echt ’n stuk klassestrijd afgespeeld.
Dat binne me stoere gaste geweest, die Gendsche wewersgezelle ;
tòen het de Vlaamsche leeuw gebruld, en ze klauwe late zien.….
Afijn, dat vraagt heel wat studie om d’r achter te komme. Mit
mijnsborslesnlmerditnopstoen
Dit duurde, totdat ie z’n bezoeker »’n intrassante plaats« wilde
aanwijzen in ’n werk, dat — nog niet opengesneden bleek. »Ja zie
je, mijn exemplaar is bij de bender, en die het me nou zoolang
n ander geleend; dan hoef ’k mijn studie niet te onderbreke....«
Daarop volgde dan de inleiding tot de vroolijkheid: »Och,
fielsefie..…. allemaal onzin. De fielsefie is dood. Ik hou me natuurlijk
op de hoogte famme tê-êd. Daar hebbe we hier in Amsterdam gehad:
profester Bolland. ’k Verzeker je, ’n echte Bourgeois. Dat had je
motte hoore: Wat die kerel me allemaal lult... Eén is nog niet
feel, en feel is nog niet één, maar toch wel één,.. nee, ’k fergis
me: niet één. Daaruit konkludeert ie eenheid fan tegedeele, en
feelheid fan ééndeele, en de slechte oneindigheid fan ’t maatschap-
pelijk fraagstuk... Hòòr’s, ik bin ook niet de eerste de beste.
lemand die, as nederig werreksman zijnde, Fransch, Duitsch, En-
gelsch en Russisch leest, zoo as ik, die ken meespreken; denk je
ook niet? Maar wat die snoeshaan fertelt! dat durf ’k gerust foor
onzin ferklare. Je hebt toch wel's gehoord fan Plekhànof? Nò, die
het in de stilte bij mijn gelogeerd. Daar heb ’k mee gesproke,
over de idialiteit fan tijd en ruimte, en hij het me plechtig fer-
klaard: Nooit het ie in de heele wije wereld ’n mensch, ’n arbeier
ontmoet, die fan die probleeme zoo op de hoogte was, as je onder-
danige dienaar. Maar wat die Bolland mit z’n landerige bol het
5
Ee
en
Db
en)
ene
EEN
zE
a
En
EE
KEE
EE
? |