Full text |
16
reld overhoop legge, mijn principes ferloochen ’k niet...« De zwa-
ger was weggegaan: » Jij zal jouw trekke nog wel ’s thuis krijge,
stinkendige sociaal. Jij hebt me gedreigd, en as je nog ’n stom
woord kikt, zal ’k ’s zien of je-n-’took durft waar getuege bij
zijn.« En David had 'm na-gescheeuwd: »Kom maar op, sneu-
tertje, kom maar op as je lef het. ’k Bin tot je dienst, hoor-je,
wannéér je wil bin ’k tot je dienst... Eigenwijze, klein-burgerlijke,
idioot bekrompe fratsemaker !
Lena was bang geworden: »Mààk nau frede mit ze, Dawed, jij
bint toch ’n ontwikkeld man, wees nou de ferstandigste«. Maar
hij: »Nooid in d'r eeuwigheid. Na’ Canossa gane we niet, het
Bismart gezegd. Nooit, nooit, nooit! al kruepe ze foor me in de
modder; dàr!
n Week later had-ie d'r midden in den nacht wakker gemaakt:
„Lene, Lene ik heb ’n ander plan. We gaan ’n nieuw leve be-
ginne. ’t Begint me te ferfele foor onze ouers, mit permissie, mijn
kop om te draaie. We gaan nar Antwerpe. Schatte geld worde d'r
tegeswoordig ferdiend. ’n Vrij leven, niemand die ons lastig durft
te falle. ’n Nieuw lewe, kompleet ’n ander lewe gaan we aanfange.
Nò, wat zeg je d'r fan?« Lena had opgezien tegen de verhuizing:
t Jongste kind was heel zwak, en nog geen jaar. Maar na ’n paar
maanden had David d'r bepraat, en ze.stemde toe. »Flink zoo,
Lene Nou zie ’k tenminste wad ’k an je heb! zoo hoort t. ’n
Frouw die d'r ech’genoot terzijde staat, as ie foor ze principes ’t
land uit wordt gebannen. Stel je nou mar gerust. Je zal mit niks
geen last hebbe. Ik maak alles in order. Jij gaat ’n week mit de
tellege in ’n hotel, ik zorreg dat 't boeltje overkomt, en ik kom je
hale. Je zal zien: kompleet ’n ander lewe gaan we beginne.« —
„Goed man« had ze dof gezegd. Verder niets.
Zoo waren ze samen naar Antwerpen gespoord. Onderweg had
David druk verteld: »O Lene, je zal daar in Antwerrepe iets zien,
wat je nog nooit hebt bijgewoond, je zal gewoonwech je ooge
uetkê-êke. Fandaag hebbe we, watte ze in ’t Flomsch noeme: »’t
Stertsje«, ’tstaartje wil dat zegge, 't staartje fan de Karneval. Je
weet: fan Antwerrepe heb ’k ferstand. Jare terug heb ik d'r ook al
’s gewoond. ’t Is me ’n rotzootje. Gewetenloozer, lager, onzedelijker
follek, ken je je op de heele wije weireld met denise. Zienjesmas
je nou wil spreke fan: »d’r op los lewec dan mot je daar weze.
De kìnderen zijn d'r al in ’t geslachtslewe betrokke. Nou mit de
Karneval hè? In alle krante kon je adfertenties leze fan jongens
die ’n meid frage om die paar weke mee uet te gaan. Op die
gemaskerde bals, daar falt wat voor. Je hebt d'r gemaskerde bals,
niet alleen foor groote mensche hoor, mar ook foor kinderen. Nò
ja, je mot nou niet denke dat ‘r an de kindere feel ferbeurd is.
EN En sends
? |