Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Zij werden hem toegestaan.</p>
<p>Lang dachte hij na, alleen op zijn dorp; zijne moeder, niemand zijner familie raadpleegde hij. Hij wilde zijn besluit niet van het oordeel van anderen, maar van zijn eigen wil, van zijne eigene overwegingen doen afhangen. Wat hij ook besloot, hij alleen zou de lasten dragen van den nieuwen toestand, die zijn voornemen na zich slepen kon. De strijd was hevig, duurde lang, want geen oogenblik was zijn gemoed gerust. Zijn oversten lieten hem niet altijd alleen met zijne gedachten; van tijd tot tijd stuurden zij een jongen onderpastoor van een naburig dorp bij Paul, om hein het gedane aanbod te doen aanvaarden.</p>
<p>De gebeurtenissen waarvan Paul getuige geweest was, hadden hem erg, zeer erg veranderd. Vroeger had hij de grooten der aarde slechts door een floers gezien, maar nu had hij een blik in hunne karakters, in hunne doeleinden kunnen slaan en een °ogenblik geschrikt, gewalgd. Hij zag thans dat de Kerk meer en meer de bondgenoote van de machtigen der -wereld werd, en medeplichtig was in al hunne misdaden tegenover de volkeren en in al hunne boosaardige plannen tegenover de menschheid. Uit Frankrijk kwam in dien tijd een vrijzinnige geest naar Belgie over, niet van de zijde der omwentelingsgezinden alleen, maar van die der priesters ook. De abt de Lammenais had meer en meer volgelingen gekregen, dieper en dieper in de priesterschaar kunnen dringen en de hemelsch zachte gedachten, de lieve, dichterlijke medeslepen – den stijl van den Franschen abt, boeiden Paul en maakten hem ook tot aanbidder der vrijheid en minder slaaf der kerkelijke dogrnas. Tevens was hij ook onder den machtigen invloed van de nieuwe gedachten over maatschappelijke hervorming die, alhoewel nog slechts als zaden in de wereld geworpen, dan ook als in vroegere eeuwen, de breede geesten en goede harten, ondanks hun, aangrepen en bezighielden.</p>
</text>
|