| Full text |
RS
deren, — en dien eernaem heeft hy in den slag van
Benevent 1 tegen Manfried wel verdiend.”
“Ik ken Mynheer Robrecht overlang,” was het antwoord.
“Weet iedereen niet met welke onversaegdheid hy dit
damaszweerd uit de banden van den dwingeland Man-
fried rukte? Zyne wapenfeiten worden onder de ridde-
renmynslands hoog geroemd. De Leeuw van Vlaenderen
staet by ons als onverwinbaer te boek — en dit verdient
hy.
De oude vader grimlachte eerst van genoegen , maer
eensklaps verduisterde zyn gelaet ; zyn hoofd zonk neêr
en hy zuchtte weemoediglyk:
n Mynheer De Valois, is het met ongelukkig dat ikzulke
zoon geen erfdeel mag nalaten? Hy die het Huis van
Vlaenderen zoo veel roem en luister moest bybrengen.
Ho! dit en de gevangenis van myn ongelukkig kind Phi-
lippa zyn de twee spooken die my ten grave stooten ”
Charles De Valois antwoordde niet op Gwyde’s klach-
ten. Langen tyd bleef hy im diepe nadenking verzonken
en liet den toom van zynen draver op den kop van den
zadel hangen. Gwyde bezag hem in deze houding en
verwonderde zich over den edelen moed van De Valois,
want, hy bemerkte dat de rampen die het Huis van
Vlaenderen getroffen hadden ‚den goeden Franschman
bedroefden.
Opeens rees Charles De Valois met een bly gelact
2 Die slag werd des vrydags 26 february, 1266, geleverd ; Manfried
verloor er de kroon en hel leven.
Simonde de Sismondi :
Ei
recht in den zadel, legde zyne hand op dè hand van
Gwyde, en sprak:
“ Eene ingeving des Heeren |”
Gwyde bezag hem met nieuwsgierigheid.
“Ja” hernam De Valois “ik wil dat myn koninglyke
broeder u weder op den troon uwer vaderen plaetse !”
“En welken middel dunkt u krachtig genoeg om dit
wonderwerk te wrochten, daer hy u myn land gegeven
heeft?”
& Luister, edele Graef, uwe dochter zit troosteloos in de
kerkers van den Louver @) — uw erfdeel is verbeurd
en uwe kinderen hebben geene leenen @ meer. Ik weet
eenen middel om uwe dochter te verlossen en uw graef-
schap weder te krygen ”
“Ja?” riep Gwyde met twyfel “ ik geloof het niet,
Mynheer De Valois, ten zy uwe Koninginne, Johanna
van Navarre, overleden ware.”
“& Neen dit niet. Onze Koning, Philippe le Bel, houdt
open Hof te Compiegne. Myne schoonzuster Johanna is
te Parysen Euguerrand De Mariguy met haer. Kom
te Compiegne met my, doe u door de beste Edelen uws
lands vergezellen en val voor de voeten van mynen
broeder, om hem als een boetveerdige leenheer hulde
te doen. ”
“En dan?” vroeg Gwyde met verwondering.
“Hy zal u genadiglyk ontvangen en het land van Vlaen-
1 Een koninglyk paleis te Parys dat zeer sterk wasen ook tot bewaer-
plaets der staetsgevangenen diende.
2 Een leen was het heerlyk goed dat een Edelman in bezit thield. daer
van Leenheer , Leenman , leengoed enz:
? |
