| Full text |
156
of die meid blij was... se kwam foor e frank segare tegelijk hale …
en piekfijne, hoor... Ferdikkie... wat deje die kerels toch alle-
maal mesijoege.…
Ting... ging ’t belletje en »Lefie« wandelde kalm-aan naar binnen.
— Goeienavond ouwe heer... hoe staat ’t in 't leven …
— Nou stilletjes... stilletjes.
— Menschen van uw soort klagen altijd, dàt weten we allang; …
loopt de winkel nog al?
— Nou! dàt-gà-wel... fooral die prentbriefkaarte... ’k heb niks
te klage foor ’t moment;..…. sjal ik je 's wat segge?... ofer 'n
jaar dan scheit ’k op de »Staat« .… dan seg ’k: » Brammetje Kuijper,
loop foor mijn part naar de Ferdommenis... ’k kan jou best
misse... as kiespijn. ..«
— Geen wraakzuchtige plannen meer?
— Hij kan ’n fijn kissie segaren fan me kado krijge... maar
dan laat ’k d's toch klappertjes in draaie... Jeses nog toe, ik sie
’m sòò sitte... puf... puf... boem! »Dàt hebbe die luizige sosjaal-
demekrate gedaan... Heere ferdelleg se... se kenne niet wachte
geen dag en geen nacht«... Foor annerchisjte is-ie niet bang... daar
hettie ommers ’n geheim verdrag mee gesloten? As Brammetje
Kuijper Koning wordt fan de kristelijke Staat der Nederlande en
fan Inselinde... dan wordt Fan Errekel onderkoning en menister
fan arrebeid... En »de ouwe man«, die wordt menister fan Eere-
dienst en opebare hiesjénê... die is ommers fegetarierr.…. >
— Je bent nog al lollig van avend, ouwe heer. 'n Loterijtje
getrokken ?
— Nee, dat niet... maar ’k heb toch wat nieuws... maar dat
sal je ’n andere keer wel hoore, asj de tijd dââr is.
— U maakt me nieuwsgierig …
— Wie niet hore wil mot foele, soo sègge se ’t ommers?
— Als ’k me niet vergis. Maar heeft dat d'r wat mee te maken?
— Ja, soo’n beetje. Herinner jij je nog dat ik se indertijd de
raad gegefe heb om foor gesetferkooper alleen kerels te neme die
onthouwer ware? Weet je nog wat Ferkerreke toen gezegd het?
Dat se d'r geen »fan de lange arm« wilde, hé? Nou, gistere kon je
»de Swarte« mit se tasj op de rug, smoordronken ofer de straat
sien gaan; iedereen spreekt d’r schandaal fan. En femorrege het-
tie de blade liefst mar an de statie late legge. Maar ik sal se rake!
Goddome ’t sal d'r fan langs gaan, of ik heet geen Dejongh! 'n In-
gesonde stukkie heb ’k al klaar gemaakt, maar dat neme se toch
niet op.
— En bent u daarom nu zoo vroolijk ?
— Is ’t dan geen lollige boel hier? krijge de mensche hier dan
geen mooi foorbeeld? Als ’k me alles moest antrekke dan had ’k
allang grijze hare.
? |
